Το προφίλ του γνήσιου Σαμιώτη.

 Σάμος. Το νησί του μαθηματικού Πυθαγόρα και του αστροφυσικού Αρίσταρχου. Ο τόπος της ολύμπιας θεάς Ήρας. Αιγαίο Πέλαγος. Ποιοτικό κρασί. Συνδυασμός βουνού και θάλασσας. Ευπαλίνειο Όρυγμα. Θέα. Ένας παράδεισος που σχεδόν αγγίζει τα παράλια της Μικράς Ασίας. Μια ακριτική ''Ιθάκη'' με αιγαιοπελαγίτικο αέρα και μεγάλη ιστορία.

Τι πραγματικά σημαίνει όμως το να είσαι από το νησί της Ήρας?


Να βλέπεις το ηλιοβασίλεμα από το θέατρο του 'Αι-Γιαννάκη.

Να περιπλανιέσαι στα σοκάκια στο Άνω Βαθύ.

Να έχεις τις καλύτερες παιδικές σου αναμνήσεις από στιγμές παιχνιδιού στην πλατεία Πυθαγόρα.

Και να συνεχίζεις να πηγαίνεις καθημερινά στην ίδια πλατεία για καφέ.

Να πηγαίνεις με τα καραβάκια Τουρκία.

Να ξέρεις τον Νίκο τον Χαχανούλη που γελάει συνέχεια.

Να μένεις μόνιμα στην Αθήνα και να πετυχαίνεις ΣΥΝΕΧΕΙΑ κάποιον από την Σάμο. Παντού. Όλες τις ώρες.

Να περιμένεις πως και πως τις Γιορτές του Κρασιού για να πιείς κρασί σαν μην υπάρχει αύριο.

Να αράζεις στο Μαλαγάρι κοιτάζοντας τα αστέρια, ενώ το κύμα χαϊδεύει τα πόδια σου.

Να έχεις δει και διαβάσει το Καπλάνι της Άλκης Ζέη τόσες φορές, που πλέον,να μην θέλεις να ακούς γι'αυτό.

Να πηγαίνεις εκδρομή στην Σαμιοπούλα και στη διαδρομή να βλέπεις δίπλα σου δελφίνια.

Να ξέρεις τι είναι η ''Γιορτή''.

Να έχεις μελαγχολήσει αγναντεύοντας το πέλαγος, καθισμένος έξω από την εκκλησία της Αγίας Τριάδας στο Παλαιό Καρλόβασι.

Να κάνεις ηλιοθεραπεία και να περιμένεις να δεις δίπλα σου την Αργυρώ την φώκια.

Να κάνεις χάζι τα βαρελότα και τις τουφεκιές  κάθε Πάσχα στον Μαραθόκαμπο.

Να γίνεσαι ένα με τους τουρίστες στο Κοκκάρι και στο Πυθαγόρειο.

Να παρακολουθείς την αναπαράσταση των ''Ηραίων''.

Να νιώθεις δεύτερος Indianna Jones κάθε φορά που επισκέπτεσαι την Παναγία την Σπηλιανή.

Να έχεις πάει τουλάχιστον μια φορά στην ζωή σου στο Ireon Music Festival (πρώην Ireon Rock Festival).

Να κολυμπάς στην παραλία της Μυκάλης και να βρίσκεσαι μόλις ένα μίλι μακριά από την Τουρκία.

Να λατρεύεις το Vin Doux και τις Ψηλές Κορφές.

Να πηγαίνεις κάθε, μα κάθε καλοκαίρι, στο μικρό και στο μεγάλο Σεϊτάνι.

Να έχεις βοηθήσει σε τρύγο.

Να έχεις ''οικοδομήσει'' ως πιτσιρίκι, με άμμο και ιδρώτα, άπειρα κάστρα στην Ψιλή Άμμο.

Να γνωρίζεις τι είναι η ''Καρέκλα του Ρίτσου'' που βρίσκεται στο Καρλόβασι.

Να απολαμβάνεις την θέα από τα χωριά αετοφωλιές, Μανωλάτες και Άμπελο (ή αλλιώς Νενέδες).

Να επισκέπτεσαι ξανά και ξανά τους φυσικούς καταρράκτες του νησιού, για σκαρφάλωμα και δροσιστικές βουτιές.

Να ξέρεις τι σημαίνουν και να χρησιμοποιείς, λέξεις όπως, νταντί, κουρκούδιαλος, μπιστάω, μπουτσινάρι, κτλ. Εννοείται σε συνδυασμό με το σαμιώτικο ιδίωμα.

Να σου αρέσει να πίνεις καφέ στο ''Μετέωρον'' με την θέα που καθηλώνει.

Να πηγαίνεις με την παρέα σου για ταινία κάτω από το φως των αστεριών,στον θερινό κινηματογράφο με τους γάτους και τους πεντανόστιμους λουκουμάδες. Και αφού, νηστικό αρκούδι δεν χορεύει, να πηγαίνετε και στο...''Μαγαζάκι που λέγαμε'' στην πλατεία του χωριού.

Να την έχεις πατήσει και εσύ ανοίγοντας το ψυγείο να βάλεις νερό από το μπουκάλι, και ξαφνικά να συνειδητοποιείς ότι πίνεις σούμα.

Να πίνεις ποτό  στα μπαράκια στο Βαθύ μέχρι το πρωί και να έχεις από κάτω σου την θάλασσα

Να ακούς κάθε βράδυ που θα βγεις το ίδιο playlist και να βλέπεις τους ίδιους ανθρώπους. Και αντί να βαριέσαι. κάθε φορά να σου αρέσει και περισσότερο.

Να κλείνεις εσύ με τους κολλητούς σου κάθε Παρασκευή και Σάββατο το Μπλε.

Και ενώ επιστρέφετε σπίτια σας,να τραγουδάτε το ''Όταν χαράζει στο Αιγαίο'' και την ''Σαμιώτισσα''.

Να μιλάς με φίλους σου που δεν είναι Σαμιώτες, να λες ότι σου αρέσουν τα κλωσάκια και να σε κοιτάνε με βλέμμα απορίας.

Να δυσανασχετείς όταν βρίσκεσαι στο νησί, και όταν φεύγεις να σου λείπει απεγνωσμένα.

Να είσαι ορκισμένος Samos Lover.

Αλλά,το να είσαι Σαμιώτης, κυρίως δηλώνει ότι, αγαπάς τόσο πολύ αυτόν τον τόπο,που πάντα θα επιστρέφεις για λίγες στιγμές στην αγκαλιά του...